Mijn optreden in het NOS journaal van november 2010. Paul Verhoeven heb ik uiteindelijk niet ontmoet….
Blinde vlinders op zoek
“Wie zijn hier de belangrijke mensen?”
“Uhm, dat is Paul Verhoeven, daar staat Jan de Bont en dat is Pieter Jan Brugge…en..”
“Oh great”
En weg is de acteur met wie ik sta te praten tijden de kennismakingsborrel van de Holland Hollywood Connection. Zo zijn ze, acteurs, vlinders op zoek naar zoete nectar. Alleen moet ik eerst de grootste bloemen aanwijzen: een blinde vlinder dus.
Het is een topborrel, van de Holland Hollywood Connection. Eerst is iedereen een beetje verlegen met de hapjes maar zodra the “Big Three” met bordjes rondlopen durven wij ook.
De Nederlanders die “fulltime” in LA klagen dat er haring noch bitterbal te bekennen is. Anderzijds schuif ik gedreven door borrelzenuwen vrolijk twee borden falafel met humus naar binnen. Smakelijk eten!
Op weg naar de borrel neem ik mij stellig voor sociaal en open te zijn. Kletsen met iedereen en visitekaartjes verzamelen. Het hoogtepunt van mijn avond zal het soepele gesprek met Paul Verhoeven worden.
Nu mag u best weten dat ik normaal op een feest vol onbekenden verander in een soort alcoholische autist. Maar dat kan deze keer niet. Ik kan namelijk niet drinken. In Los Angeles zijn feestjes redelijk braaf omdat een groot aantal mensen niet drinkt. Dat komt niet door hoogwaardige morele overtuiging maar door de hoge straffen op DUI, “driving under the influence”.
Broodnuchter en schuchter spreek ik met wereldberoemde muzikanten, een animatie regisseur, een zeer bekende scenarioschrijver, een beginnend producent, ditto componist en Jan de Bont (in het Engels). De avond verloopt voor mijn doen erg soepel. Omdat het zo goed gaat laat ik vele gelegenheden voorbijgaan om Paul Verhoeven even aan te schieten.
Ik ben niet ongerust, ik heb namelijk al een openingszin. Wij zaten immers samen in het NOS item over de HHC.
Het loopt anders. De acteur duikt na mijn verwijzing op de topregisseur, hengelend naar een auditie. Even later staat Paul smakelijk te lachen om de grappen van de bekende scenarist. En ineens, vlak nadat ik wat slimme en diepgaande dingen heb gezegd tegen Jan de Bont, is Paul verdwenen.
Ik heb mijn les geleerd! Volgende keer vlieg ik Paul gewoon direct om de hals en vlei ik hem met bewondering voor zijn vele meesterwerken. To hell with openingszinnen!
Hoe het met mijn script gaat? Uitstekend, dank u wel. Nog tien bladzijden te gaan dan is het af; af genoeg om te herschrijven….