“Maar je bent toch niet doorgebroken?”
“Nou ja, het zou wel eens wat langer kunnen gaan…”
“Luister, smoesjes verzinnen dat kan iedereen. Je ging toch een filmscript verkopen in Hollywood?”
“Ik heb geleerd dat..”
“Leren? Dat doe je maar op school.”
Al mijn vrienden en familie zijn reuze blij dat ik heelhuids terug in Nederland ben. Reggie the Buick werd verkocht aan een acteur/filmmaker; mijn meubels aan twee Israelische “adult film” producers. Dikke kans dus dat zowel auto en meubels eerder in de schijnwerpers staan dan ik zelf.
Ik heb negen maanden in Los Angeles gewoond en aan mijn doorbraak in de filmindustrie gewerkt. Tijd om de balans op te maken: ben ik geslaagd of heb ik gefaald?
In die negen maanden ben ik niet doorgebroken in Hollywood. Naar die maatstaf heb ik gefaald. Toch zit ik niet wenend achter mijn computertje in Mokum. Eerder het omgekeerde: ik ben opgewekt en trots. Lijd ik aan een waan? Dans ik op de springplank boven een gapende afgrond? Hmm, een talent voor beeldspraak, daar zou ik wat mee moeten doen.
De afgelopen periode voelt op geen enkel vlak als een mislukking. Ik heb genoten van het schrijven. Twee duimdikke filmscripts liggen op mijn bureau. Aan beide moet nog veel gewerkt worden maar ze zijn in elk geval echt van mij. Ik heb mij in de metropool Los Angeles staande gehouden, vele vrienden gemaakt en mijn “voice” gevonden als schrijver. Mijn vertrouwen dat ik daadwerkelijk een scenario voor film of televisie kan schrijven is rotsvast. Ik heb mijn droom gevolgd en de realisatie daarvan vele stappen dichterbij gebracht. Nooit zal ik hoeven denken: had ik maar… Dat alles is goud waard. Voorlopig helaas alleen metaforisch, klinkende munt moet ik nog horen. Dat is het enige dat mij zorgen baart. Ik wandel namelijk al door de super op zoek naar 35% korting artikelen en drink Euroshopper Cola.
Wat brengt de toekomst? Ik ga op banenjacht want de schoorsteen moet roken. Daarnaast zal ik bij producenten in Nederland en hopelijk daarbuiten mijn ideeën en scripts pitchen. Ik weet zeker dat binnen enkele jaren door mij geschreven werk op beeldbuis of filmdoek verschijnt. De weg naar Hollywood ligt open, al is het voor mij misschien niet in die fysieke plaats. “Hollywood” kan immers ook aan de Amstel liggen, ook dat is de magie van film.